Οι χιονοδρομίες, ως άθλημα, χωρίζονται στην ελεύθερη και αγωνιστική χιονοδρομία. Κατά τη χιονοδρομία εκτελείται αερόβια άσκηση, άρα το κύριο καύσιμο των αθλητών είναι οι υδατάνθρακες.
Ένας αγώνας διαρκεί κατά μέσο όρο 12-90 min στις γυναίκες και 22-140 min στους άντρες αθλητές, καλύπτοντας αποστάσεις 5-30 km και 10-50 km, αντίστοιχα. Ένας αγώνας χιονοδρομίας απαιτεί 90-95% της μέγιστης κατανάλωσης οξυγόνου, άρα για έναν άντρα αθλητή, οι ενεργειακές απαιτήσεις μιας κούρσας 15 km κυμαίνονται στα 950-1200 kcal, ενώ σε μια κούρσα 50 km ξοδεύονται περίπου 3100-3600 kcal.
Λόγω της φύσης του αθλήματος, οι χιονοδρομίες αναπόφευκτα συνδέονται με όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζει κάποιος που αγωνίζεται σε ψυχρό περιβάλλον. Δυστυχώς, η ενδυμασία που θα προφυλάξει από δυσμενείς καιρικές συνθήκες είναι αυτή που θα εμποδίσει τη σωστή εφίδρωση του αθλητή. Έτσι, στην περίπτωση αυτή, η πιο σωστή επιλογή είναι η επιλογή ενδυμάτων που προφυλάσσουν από το κρύο αφού η σωστή ενυδάτωση μπορεί να αποκλείσει την πιθανότητα υπερθερμίας και αφυδάτωσης από κακή εφίδρωση.
Στη διαδικασία ενυδάτωσης αλλά και αντιμετώπισης των καιρικών συνθηκών μπορεί να προσφέρει πολλά το μετα-αγωνιστικό γεύμα. Για παράδειγμα:
-Μια ζεστή σούπα με μακαρόνια ή
-Μια φασολάδα
Προσφέρει ανακούφιση από το κρύο, έχει υψηλά ποσά υδατανθράκων και παρέχει υγρά για αναπλήρωση αυτών που χάθηκαν κατά τη διάρκεια της άσκησης.
ΠΗΓΗ: Διατροφή για Υγεία, Άσκηση & Αθλητισμό, Χασαπίδου Μ., Φαχαντίδου Α., 2002